หลังจากที่เราได้แนะนำวิธีการตั้งฉักลักษณ์แบบหลังสวรรค์ไปแล้ว ก็คงถึงเวลามาดูวิธีต่างๆที่นิยมใช้กันในการตั้งฉักลักษณ์แบบหลังสวรรค์กันละครับ ซึ่งมีหลายวิธีมาก…

ดังที่ได้เคยกล่าวไปบ้างแล้วว่าการตั้งฉักลักษณ์เพื่อทำนายในวิชาอี้จิงดอกเหมยนั้นมีอยู่สองวิธี คือวิธีแบบก่อนสวรรค์(ก่อนฟ้า)และวิธีแบบหลังสวรรค์(หลังฟ้า)…

เมื่อครั้งอาจารย์เส้าคังเจี๋ยเพิ่งเผยแพร่วิชาอี้จิงดอกเหมยนี้คนส่วนใหญ่ก็ยังไม่ยอมรับ แต่หลังจากเหตุการณ์ทายดอกโบตั๋นนี้แล้วชื่อเสียงของวิชานี้ก็เป็นที่ยอมรับ…

ตัวอย่างที่จะยกมานี้ เป็นตัวอย่างที่เรียกว่าเป็นที่มาของชื่อวิชานี้กันเลยทีเดียว เนื่องจากเป็นเหตุการณ์ที่เกิดกับท่านเส้าคังเจี๋ยปรมาจารย์ของวิชานี้ และเกิดขึ้นในสวนดอกเหมย

ในบทนี้จะว่าด้วยการตั้งฉักลักษณ์ด้วยวิธีการจับยามเวลา ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีการตั้งฉักลักษณ์แบบก่อนสวรรค์ เนื่องจากเป็นการใช้ยามเวลามาคำนวณหาตัวเลข…

ในการทำนายด้วยวิชาอี้จิงดอกเหมย หรือจับยามดอกเหมยนั้นมีความพิเศษอย่างยิ่ง เนื่องด้วยไม่จำเป็นต้องมีเหรียญ ไม้ติ้ว กระดองเต่า หรืออุปกรณ์ใดๆ เพียงแต่อาศัยเหตุ…

ในบทนี้ขออธิบายความหมายของฉักลักษณ์ทั้งสามที่ใช้ในวิชาทำนายอี้จิงดอกเหมย โดยเป็นบทความต่อเนื่องจากบทความเดิมเรื่อง “ฉักลักษณ์ทั้งสามในอี้จิงดอกเหมย”

ในบทนี้เราจะมาทำความรู้จักพื้นฐานการทำนายด้วยอี้จิงดอกเหมยกัน ขึ้นชื่อว่าอี้จิงแล้วสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องใช้ก็คือกว้าหรือฉักลักษณ์ สิ่งสำคัญขั้นต้นคือต้องหาวิธีตั้งฉักลักษณ์

วิชาทำนายอี้จิงแบบอี้จิงดอกเหมย เรียกว่าวิชา “เหมยฮวาอี้ซู่ 梅花易數” หรือ “เหมยฮวาซินอี้ 梅花心易” ก็เรียก มาจากคำว่า 梅花 เหมยฮวา แปลว่า ดอกเหมยและ 易 อี้ แปลว่า เปลี่ยนแปลง…

ท่านเส้าคังเจี๋ยเป็นราชบัญฑิตในราชวงค์ซ้อง หลังจากรับราชการมานานเส้าคังเจี๋ยได้ลาออกจากราชการเพราะความเบื่อหน่าย และต้องการที่จะทุ่มเทเวลาให้กับการศึกษาอี้จิง…